انتظار برای رویایی ۴۹ ساله؛ کار نیمه‌تمام پرتغالی‌ها را یک بلژیکی تمام می‌کند؟

برد برابر صنعت نفت و تساوی سپاهان مقابل نساجی، باعث شد تا تنها پرسپولیس بالاتر از تیمی باشد که ۴۹ سال است برای قهرمانی در بالاترین سطح فوتبال ایران انتظار می‌کشد.

به گزارش ایسنا، تراکتورسازی بار دیگر تبدیل به یکی از مدعی‌های اصلی قهرمانی بالاترین سطح فوتبال ایران تبدیل شد تا کاری را انجام دهد که هیچ‌گاه در تاریخ ۴۹ ساله خود موفق به انجام آن نشده است.

انتقال به بخش خصوصی، خرید ستاره‌ها، استفاده از مربی‌های باتجربه و انسجام تیمی، دوباره تراکتورسازان را وادار به رؤیا پردازی کرده تا این تیم فاصله کمی برای نخستین قهرمانی خود در بالاترین سطح فوتبال ایران داشته باشد؛ رویایی که یک بار تا آستانه تحقق آن پیش رفتند اما یک کابوس و یک اشتباه همه چیز را از تبریز به اصفهان برد.

فصل ۹۴-۹۳ به نظر می‌رسید تونی اولویرای پرتغالی، تراکتورسازان را به هر چی که می‌خواهند رسانده است اما یک اشتباه در ورزشگاه یادگار امام تبریز همه چیز را نابود کرد؛ همه چیز به جز یک جشن نایب قهرمانی! تراکتورسازی هفته‌ها بود که در صدر جدول قرار داشت و قهرمانی تیم مربی پرتغالی برای همه مسجل شده بود و تنها بازی هفته آخر برابر نفت که فینال لیگ چهاردهم تلقی می‌شد باقی مانده بود. تراکتورسازی در یادگار امام میزبان نفت تهران بود و سپاهان در فولادشهر از سایپا پذیرایی می‌کرد. با اعلام اشتباه بلندگوی ورزشگاه، تراکتورسازی پیروزی ۳ بر یک را با تساوی ۳ بر ۳ عوض کرد تا سپاهانی که کم‌ترین شانس را برای قهرمانی داشت، فاتح لیگ برتر شود.

قرار است بار دیگر تاریخ برای تراکتورسازی رقم بخورد؛ باز هم یادگار و باز هم یک حریف مستقیم تا قهرمانی. تیم لیکنز که در ۹ هفته اخیر شکستی نداشته، باید در هفته بیست و هشتم میزبان پرسپولیسی باشد که الآن بخت نخست قهرمانی است. تفاوت دو تیم برای کسب قهرمانی این است که پرسپولیس دو بازی سخت برابر سپاهان و تراکتورسازی دارد اما شاگردان لیکنز در یادگار میزبان پرسپولیس هستند. میزبانی که طبق آمار شانس تراکتورسازی را برای پیروزی بیش‌تر می‌کند. این تیم در یادگار امام استقلال، نفت و سپاهان را شکست داده و به نظر می‌رسد راه بردن مدعی‌ها در خانه را خوب بلد است.

سرمربی بلژیکی به خوبی اسب تیمش را برای قهرمانی زین کرده و با توجه به بازی خانگی برابر پرسپولیس، کارشناسان سهم بیش‌تری را برای قهرمانی تبریزی‌ها قائل هستند. رویایی که می‌تواند پس از نزدیک به نیم‌قرن برآورده شود و مردم آذربایجان را پس از مدت‌ها خوشحال کند. جامی که می‌تواند بهترین هدیه به کاپیتان‌های پرشورها پس از مدت‌ها دوری از ایران باشد.