با نزدیک شدن به سالهای پایانی درخشش اسطوره بسکتبال ایران، کارشناسان این رشته با بررسی شرایط موجود معتقدند که در حال حاضر نیاز این رشته تغییر سبک و توجه ویژه باشگاهها به پرورش بازیکنان است.
به گزارش ایسنا، در چند سال اخیر همیشه با نزدیک شدن هر تورنمنت بینالمللی بسکتبال و مقرر شدن حضور تیم ملی ایران در آن مسابقات، شاهد داغ شدن یکسری صحبتها و اخبار در رابطه با نبود جایگزین برای نفراتی چون حامد حدادی هستیم که هیچ گاه هم به نتیجه نمیرسد.
همچنین همیشه صحبتهایی مبنی بر اینکه حدادی در ترکیب تیم ملی ایران بدون جایگزین است نیز وجود دارد که کاملا درست به نظر میرسد. البته در ادامه همین صحبتها انتقاداتی نیز نسبت به فدراسیون بسکتبال مطرح است که چرا تا کنون جایگزین شایسته و آینده داری برای پست پنج تاریخی ایران کشف و استعدادیابی نشده است؟ نقد و سوالی که از چندین جهت قابل بررسی است.
ضمن اینکه اگر قرار باشد ضرورت این موضوع را درک کرد، کافی است یک نگاه خیلی گذرا به نتایج تیم ملی ایران در بازیهای بدون حدادی، حتی در بازیهای نه چندان سخت و مهم انداخت. نتایجی که گل سر سبد آنها باخت دور از انتظار مقابل سوریه در پنجره دوم انتخابی کاپ آسیا بود، شکستی که صعود ایران به کاپ آسیا ۲۰۲۱ را به تعویق انداخت!
*سبک جدید نیاز اصلی بسکتبال ایران
طی سالهای گذشته شاید کارشناسان زیادی درباره نبود جایگزین برای حدادی صحبت کرده و معتقد بودهاند که چنین بازیکنی هر ۵۰ سال یکبار ساخته میشود، اما آیا در چنین شرایطی راه حلی برای رفع نقطه ضعف تیم ملی ایران وجود دارد تا نتایج بهتری در غیاب ستارههای بزرگی مثل حدادی کسب شود؟
محمدرضا اسلامی کارشناس بسکتبال ایران در این مورد به ایسنا گفت: حامد دو مزیت نسبت به هم قد و اندازههای خودش دارد. او ضمن اینکه فیزیک خاصی دارد، از تکنیک و هوش ذاتی سرشاری نیز برخوردار است. در بسکتبال ایران بازیکنی با این کیفیت هر چند ۱۰ سال یکبار پیدا میشود. ما باید به سمت بسکتبالی برویم که برتری خود را در نبود چنین نفراتی نیز داشته باشیم. از نظر من رفتن به سمت سبک جدید از بسکتبال، قابل دسترستر از ساختن بازیکنی چون حامد است. باید روی این موضوع یواش یواش کار کنیم چون قابل دسترستر است.
سیامک ویسی نیز در این مورد اظهارکرد: به هر حال شاید بعد از بازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو حدادی و چند بازیکن بزرگ دیگر خود را در اختیار نداشته باشیم، ما باید سبک بازی خودمان را بر اساس داشتههایمان مشخص کنیم تا نتایج مد نظر حاصل شود.
*تغییر سبک بسکتبال نیازمند پیشرفت باشگاهها
اگر بحث تغییر سبک در بسکتبال یک پیشنهاد مثبت باشد، برای این کار نیاز است که اقدامات لازمه نیز صورت بگیرد. اقداماتی که ویسی در مورد آنها گفت: برای اینکه بتوانیم همچنان در آسیا مطرح و جایگاه خود را حفظ کنیم، باید تغییرات اساسی را در نحوه برگزاری مسابقات داخلی خود نیز انجام دهیم. باشگاههای ما و شرایطی که در لیگ هست باید خودش را به شرایط شرق آسیا برساند. برای اینکه بتوانیم با تیمهای شرق آسیا، استرالیا و نیوزلند تقابل کنیم، باید سطح خود را به آنها رسانده یا حداقل نزدیک کنیم. ضمنا بنده معتقدم که کادرفنی باید بر اساس نیازها و داشتهها نفرات مد نظر را انتخاب کند.
*سبک جدید در کنار استعداد پروری اصولی
شاید این موضوع که بسکتبال ایران باید با سبک جدید بازی کند یک اصل مهم باشد اما نباید از این مهم نیز قافل شد که کشورهای برتر جهان در کنار استعداد پروری و ساختن نیروهای جدید سبکهای جدید را نیز به کار میگیرند. بسکتبالیستهای ایران همواره و طبق آمار موجود در بازی پیرامونی (پرتابهای سه امتیاز) آنچنان که باید موفق نیستند، اما آیا رشد در این زمینه به تنهایی میتواند ضعف ایران در پست پنج را پوشش دهد؟
عباس آقاکوچکی که از کارشناسان و مربیان با سابقه ایران در ردههای پایه است، در این مورد اظهار کرد: بسیار واضح و روشن است که ما باید استعدادیابی و پشتوانه سازی لازم را انجام دهیم تا بعد از رفتن حدادی، برای او جایگزین داشته باشیم. ما الان بازیکنان جوان و نوجوان خوبی داریم که قد و قامت مناسبی هم برای پست پنج دارند، اما نیاز است با آنها ویژه کار شود تا جایگزین شایستهای برای حدادی باشند. از طرفی هم بسکتبال در این روزها خیلی پیرامونی بازی میشود. بسکتبال از بازی صرفا متکی به پست دور شده است که ما باید خود را با آن وفق دهیم. ضمن اینکه نفرات فوقالعادهای از نظر فیزیکی در لیگ هستند که میشود با انجام کار ویژه روی آنها جایگزین شایسته حامد را پیدا کنیم. به نظر من میشد فدراسیون بسکتبال عملکرد بهتری در حوزه پشتوانه سازی انجام دهد.
*ضعف ایرانیها در بازی پیرامونی بسکتبال
اگر با دقت بیشتری به آمار و عملکرد بسکتبالیستهای ایرانی در بازیهای لیگ توجه شود، اصولا پرتابهای سه امتیازی سهم بسیار کمی در امتیازات تیمها دارند که به گفته کارشناسان نشان از ضعف بسکتبال ایران در این زمینه است. حالا که بحث سبک جدید بازی مطرح است، این سوال مطرح میشود که چگونه باید چنین ضعف مهمی را برطرف کرد؟
آقا کوچکی در رابطه با این موضوع نیز گفت: ما در آسیا فیزیک خوبی داریم، اما این موضوع بازی ضعیف پیرامونی بسیار درست است و برای رفع این نقطه ضعف باید با در باشگاهها توانایی بازیکنان خود را ارتقاء دهیم. سرمربی تیم ملی با اردوهای ۱۰ روزه نمیتواند کار خاصی کند، حتی اگر بهترین مربی جهان باشد. بسکتبال الان به سمتی رفته است که حتی بازیکنان پست هم باید سه امتیازی بزنند. متاسفانه آمار لیگ برتر ما در بحث شوت پیرامونی روی ۳۰ تا ۳۵ درصد میچرخد و این درصد برای تیمهای ضعیفتر ۲۰ تا ۲۵ درصد است که اصلا خوب نیست. به هر حال باید ابتدا این موضوعها را در باشگاهها خود ارتقاء داده و سپس مربی خارجی بیاوریم که جواب مناسب را بگیریم. معتقد هستم که مربیان ما میتوانند همین الان هم جواب بدهند اما فعلا آنطور که باید در باشگاهها فعالیت کافی برای رفع این نقاط ضعف صورت نمیگیرد.
*پوست اندازی بسکتبال در گرو برنامه ریزی و همکاری سازمانها
با توجه به بررسی شرایط کلی بسکتبال ایران، میتوان اینگونه جمع بندی کرد که تیم ملی ایران در کنار ضعف پست پنج، بری تغییر سبک نیز به برنامهریزی مدون در حوزههای مختلف از جمله باشگاهها، نخبه پروری، استعدادیابی و … دارد.
عنایت آتشی در مورد نیاز این رشته بهپوست اندازی نیز گفت: برنامهریزی شکل و ساختار دارد. آموزش و پرورش یک منبع بزرگ نیروی انسانی است و باید پایگاهی باشد که همه نیروها در آنجا شروع به کار کرده و همانجا هم استعدادهای مختلف شناسایی شوند. باید نخبه پروری صورت بگیرد و سپس در دانشگاهها تجربه اندوزی کنند چون ما لیگ دانشگاهی داریم. فدراسیونی که هیات استانی آن باید سالن اجرا کند چگونه برنامه ریزی کند؟ کار سخت است و برای پیشرفت باید مثل کشورهای دیگر کار کنیم. باید سرمایه گذاری کافی صورت بگیرد و با دورههای مختلف در هر زمینهای سطح خود را بالاتر ببریم.
منبع:ایسنا