اعطای نشان فداکاری به سرلشکر شهید«حسین شهرام‌فر»

به گزارش ایسنا، برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش، به‌پاس فرماندهی و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت‌ساز دوران پیروزی انقلاب تا عملیات‌های مختلف دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهید والامقام ارتش اسلام سرلشکر «حسین شهرام‌فر» که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایستاده‌اند تعلق گرفت و توسط فرمانده کل ارتش به خانواده این شهید معزز اهدا شد.

نشان فداکاری که اعطایی مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.

مروری بر زندگی شهید سرلشکر حسین شهرام‌فر

شهید سرلشکر حسین شهرام‌فر، اول شهریور ماه ۱۳۲۶ در مشهد مقدس به دنیا آمد. پس از طی دوران طفولیت در زادگاه خود به مدرسه رفت و با اخذ دیپلم متوسطه، در سال ۱۳۴۵ در آزمون دانشکده افسری پذیرفته شد و در همان سال به تهران عزیمت کرد و مشغول تحصیل علوم نظامی شد.

سه سال بعد در مهرماه ۱۳۴۸ با درجه ستوان‌دومی از دانشکده افسری فارغ‌التحصیل شد و پس از طی دوره مقدماتی زرهی در شیراز به تیپ «نیروی مخصوص ارتش» (کلاه‌سبزها) پیوست.

شهرام‌فر افسری آگاه، توانا و متدین بود؛ چنان‌که خانواده و همکاران به او «شیخ حسین» می‌گفتند. همزمان با اوج‌گیری مبارزات مردمی علیه رژیم طاغوت او نیز در متن وقایع حضوری فعال داشت.

به گفته چند تن از همکارانش، وی در دوران حکومت نظامی بارها خودروی نظامی حامل سربازان نیروی مخصوص را که جهت جلوگیری از تجمعات مردمی اعزام شده بودند، هنگام اذان ظهر در وسط میادین شهر نگه می‌داشت و نماز جماعت برگزار می‌کرد؛ نمازهایی که با شکوه خاصی برگزار می‌شد و موجب تحسین و خوشحالی مردم می‌شد و نمایانگر وجود و ظهور روحیات دینی و اسلام خواهی در پیکره ارتش مکتبی و آینده‌دار ایران بود.

شهید شهرام‌فر پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با آغاز آشوب‌طلبی عوامل ضد انقلاب در سال ۱۳۵۸، از «لشکر ۲۳ تکاور» داوطلبانه به کردستان رفت و با تخصص‌های خود در جنگ‌های چریکی، چتر بازی و کوهنوردی، به مبارزهای شبانه‌روزی علیه دشمنان استقلال کشور پرداخت.

وی در تیرماه سال ۱۳۶۰ از سنندج عازم بانه شد و در آنجا به اتفاق هم‌رزم و یار وفادار خود امیر «دادبین» ضمن سازماندهی یگان‌های نظامی، چندین بار در عملیات پاکسازی منطقه شرکت کرد.

پس از چندین تک نیروهای ضد انقلاب و مهاجمان مسلح کومله، یک گروه رزمی متشکل از رزمندگان ارتش، بسیج و پیشمرگان کُرد تحت رهبری شهید شهرام‌فر جهت پاکسازی جاده سردشت – بانه اعزام شد.

پس از طی حدود شش کیلومتر از جاده و درگیری‌های متعدد با ضد انقلاب در ساعت سه بعد از ظهر روز ششم تیرماه، چندین پایگاه دشمن تصرف شد و مزدوران مسلح خبر سقوط پایگاه‌های خود را به ارتش عراق مخابره و درخواست اعزام هواپیمای جنگی کردند.

یک ساعت پس از شکست ضد انقلاب، چندین فروند هواپیمای میگ عراقی، پایگاه‌ها را بمباران کردند و تعداد زیادی از رزمندگان اسلام به شهادت رسیدند.

متعاقب حملات شدید هوایی عراق، ضد انقلاب وارد عمل شده و موفق شد پایگاه‌های خود را مجدداً اشغال کند.

در این موقعیت که عقب‌نشینی و صرفه‌جویی قوا ضرورت محض بود، شهید شهرام‌فر و سه نفر از کارکنان ارتش، نیروهای مهاجم را به خود مشغول کردند تا سایر نفرات بتوانند به عقب برگردند. وی بلافاصله یک قبضه تیربار سیمینوف را برداشته به سوی دشمن شتافت و مانع رسیدن مهاجمان به گروه شد و در حین مبارزه‌ای شجاعانه و متهورانه مورد اصابت گلوله مستقیم دشمن قرار گرفت و به سختی مجروح شد و پس از پنج کیلومتر پیاده‌روی سرسختانه در حالی که گردان را از نابودی کامل نجات داده بود در اثر خون‌ریزی فراوان به فیض شهادت نایل آمد.

آن افسر مومن و قهرمان در آخرین دیدار با خانواده یک جلد قرآن به همسرش هدیه می‌کند و روی آن این مضمون را مرقوم می‌کند؛ «اهدا می‌نمایم به همسرم تا فرزندانمان و فرزندان اسلام را با این کتاب آسمانی آشنا و طبق موازین و اصول آن تعلیم و تربیت کند و معلم اسلام باشد و این تنها وصیت من است.»

انتهای پیام

منبع:ایسنا