برای سرمایه‌گذاری باید کفش‌آهنی پوشید

طی سال های اخیر حمایت از سرمایه گذار از زبان مسئولان بسیاری شنیده شده، اما هر از چندگاهی که با سرمایه گذاران صحبت می کنیم، هر کدام گلایه مندی هایی دارند،  حال باید بررسی کرد مشکل از کجاست؟

علیرضا حاج نوروزی یکی از این سرمایه گذاران است که با وجود اخذ مجوز قانونی برای احداث “کارخانه کود غنی شده”، با مشکل احداث این کارخانه مواجه شده است.

این سرمایه گذار در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه سرمایه گذاران دیگر جرأت نمی کنند برای سرمایه گذاری وارد گلپایگان شوند، اظهار کرد: بعد از پنج سال دوندگی موفق به اخذ مجوزهای لازم برای راه اندازی کارخانه «کود مرغی غنی شده»  در گلپایگان شدم، اما مسئولان شهرستان می خواهند بعد از دادن مجوز، دیگر هیچ کمکی به سرمایه گذار نکنند.

وی ادامه داد: اکنون شش ماه است که با نارضایتی مردم مواجه شده‌ایم، اما هیچ مسئولی این موضوع را پیگیری نمی کند. زمانی که به فرماندار مراجعه می کنم و می گویم «مردم مخالف هستند»؛  می گویند «با معاونم صحبت کن» و نزد معاون هم که می روم می گوید « در شهرستان آنقدر کارهای مهمتری هست که وقت ما به شما نمی رسد»؛ این در حالی است که اگر فعالیت ما ادامه پیدا نکند، حدود ۱۰۰ واحد مرغداری تعطیل می شود.

این سرمایه گذار توضیح داد: در شهرستان گلپایگان حدود ۱۰۰ واحد مرغداری تخم‌گذار، گوشتی و رنگی مشغول به فعالیت هستند، بنابراین نیاز مبرمی به این واحد است. البته فعالیتی که قرار است در این کارخانه انجام دهیم را از حدود ۲۰ سال قبل تاکنون به صورت سنتی انجام داده ایم، اما به دلیل اینکه شبکه بهداشت و درمان، دامپزشکی و جهاد کشاورزی می گفتند چرا کار خود را با مجوز و براساس اصول انجام نمی دهید،  در صدد اخذ مجوز برآمدم.

حاج نوروزی افزود: در گذشته کنار هر مرغداری محلی برای دپوی کودهای مرغی وجود داشت و کارخانه «کود مرغی غنی شده» سبب جمع آوری اینگونه دپوها می‌شود،  همچنین فاصله احداث این کارخانه تا روستای دُر ۷ کیلومتر است و هر مجوزی که لازم است اخذ شده، ضمن اینکه برای روستا و دامداری ها هیچ گونه آلودگی ندارد و برای ۱۵ نفر به صورت مستقیم اشتغالزایی می شود.

وی تصریح کرد: طرحی که برای این کارخانه در نظر داریم به یک لیتر آب هم نیاز ندارد.  کارشناسان محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی موارد مختلف را بررسی کردند و مأموران بهداشت نیز بازرسی های مختلفی را انجام دادند و نظر مثبت داشتند.

این سرمایه گذار، با بیان اینکه اکنون کشاورزان بیشتر از کودهای مرغی استفاده می کنند و مصرف کودهای شیمیایی کمتر شده است، گفت: روزانه حداقل ۱۰ تریلی کود مرغی از گلپایگان و خوانسار خارج می شود و در کشت بهاره شهرستان، سالانه برخی کشاورزان حدود هزار تن کود مرغی خریداری می کنند.

حاج نوروزی به مشکلاتی که با آن دست و پنجه نرم می کند اشاره کرد و افزود: واحد مرغداری‌ام را سه سال پیش ۵۰۰ میلیون تومان فروختم، اما اخذ مجوز این کارخانه حدود پنج سال طول کشید و ارزش پولم بسیار کم شد.  اکنون بعد از گذشت پنج سال که مجوز گرفته ام عده ای از مردم مخالفت می کنند و می گویند چرا از ما اجازه نگرفته اید. اگر می دانستم باید از مردم اجازه می گرفتم در گام نخست این کار را انجام می دادم و بعد سراغ مجوزهای قانونی می رفتم.

این سرمایه گذار گلپایگانی، با بیان اینکه تمایل دارم نیروی انسانی کارخانه ام را از مردم روستای دُر تامین کنم، افزود: نمی توانم با مردم درگیر شوم. سرمایه گذار را به حال خود رها کرده اند و بعد از پنج سال دوندگی این حق من نیست.  این کار برای شهرستان های گلپایگان و خوانسار واجب است و چنین کارخانه ای در منطقه نداریم.

وی با بیان اینکه برای اخذ مجوزها بارها به هر اداره ای مراجعه کردم، گفت: برخی روستاییان می گویند این زمین متعلق به اجداد ما است در حالیکه من این زمین را از دولت گرفتم. برخی می گویند این کارخانه بوی نامطبوع خواهد داشت که در این راستا به آنها توضیح داده ام که شرایط کار به چه شیوه است و آلایندگی ندارد، اما در نهایت می گویند، چرا از ما اجازه نگرفته اید.

حاج نوروزی،  گفت: وقتی مجوزها صادر شد مسئولان دیگر کاری به کارتان ندارند و هیچ کمکی نمی کنند. در سال جهش تولید برای گرفتن مجوز کفش آهنی لازم است و بعد از اخذ مجوز نیز باید مردم را مجاب کنی در صورتی که آن‌ها شاید اطلاعات کافی و لازم را هم نداشته باشند. سؤال من این است مگر در اطراف این روستا مرغداری وجود ندارد و فقط این کارخانه قرار است،  فعالیت کند؟

وی خاطرنشان کرد: هر روز باید با دلهره سر پروژه بروم و نگران این باشم که آیا کسی دیوار را خراب کرده یا خیر. با این وصف نمی توانم بر روی خرید و فروش محصولات تمرکز کنم.  اگر این پروژه را در استان دیگری انجام داده بودم پیشرفت خوبی داشتم.

اختلافات محلی با سرمایه‌گذار مانع احداث کارخانه کود مرغی شده است

از سوی دیگر معاون سیاسی امنیتی و اجتماعی فرمانداری گلپایگان به ایسنا، گفت: برای اخذ مجوز راه‌اندازی کارخانه کود مرغی غنی شده در چارچوب قانون همراهی لازم با سرمایه‌گذار از سوی دستگاه‌های مختلف مربوط انجام شده است، اما مشکل اصلی برای احداث این کارخانه این است که در منطقه محل احداث اختلاف نظر با ساکنان وجود دارد که موضوع در حال پیگیری است.

حمیدرضا افتخاری افزود: این منطقه از نظر تقسیمات کشوری در خارج از محدوده روستا و محدوده جمعیتی است و چند کیلومتر با نخستین روستاها فاصله دارد، اما کسانی که در همین روستاها ساکن هستند؛ به دلیل ماهیت کارخانه کود مرغی و مسائل پسماند تمایلی به احداث این کارخانه ندارند.

وی گفت: البته از نظر زیست محیطی فاصله مورد نیاز برای احداث این کارخانه در نظر گرفته شده است و همین اختلافات محلی سبب راه‌اندازی نشدن کارخانه کود مرغی شده است. برای حل این اختلاف از طریق معتمدان محلی اقداماتی انجام شده است تا با احداث چنین کارخانه‌ای احساس آلودگی زیست‌محیطی نداشته باشند و از طریق بخشدار موضوع پیگیری شد تا مشکل سرانجام حل شود.

معاون سیاسی امنیتی و اجتماعی فرمانداری گلپایگان، تصریح کرد: بنابراین از نظر قانونی هیچ مشکلی برای احداث این کارخانه وجود ندارد و مجوزهای لازم در این باره گرفته شده است و تنها اختلاف نظر ساکنان محلی با سرمایه‌گذار که قصد راه‌اندازی کارخانه کود مرغی غنی شده را دارد سبب بروز این مشکل شده است.

افتخاری گفت: چارچوب قانون مشخص است و اینکه برخی انتقاد می‌کنند سرمایه‌گذاری در گلپایگان سخت است صحت ندارد. جلسات شورای سرمایه‌گذاری شهرستان به شکل مستمر به ریاست فرماندار برگزار می‌شود و تمام تلاش شهرستان بر این است که برای جذب سرمایه‌گذار اقدامات لازم در بخش‌های مختلف انجام شود.

وی افزود: ممکن است سرمایه‌گذار به شهرستان مراجعه کند و طبق قانون فرمانداری مرجع متولی صدور مجوز و واگذاری‌ها نیست، اما امور مربوط به سرمایه‌گذاران را که در دستگاه‌های تخصصی بررسی می شود، تسهیل می کند. ممکن است سرمایه‌گذاران هر کدام به دلایل شخصی و موارد قانونی که وجود دارد با مشکلاتی مواجه شوند، اما موردی که طبق قانون قابل حل شدن بوده، پیگیری لازم درباره آن انجام شده است.

انتهای پیام