روسیه قطعنامه شورای امنیت با موضوع ارتباط امنیت و تغییر اقلیمی را وتو کرد

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، این طرح پیشنهادی که با رهبری ایرلند و نیجر مطرح شد، خواستار “ادغام اطلاعات مربوط به تبعات امنیتی تغییرات آب و هوایی” دست‌کم هر از چند گاهی، در استراتژی‌های شورای امنیت برای مدیریت درگیری‌ها و در عملیات‌های صلحبانی و ماموریت‌های سیاسی شد.

همچنین این قطعنامه از دبیرکل سازمان ملل خواسته بود تا خطرات امنیتی مرتبط با مساله آب و هوا را “یک مولفه محوری” در تلاش‌ها برای پیشگیری از درگیری قرار داده و در خصوص اینکه چطور به این خطرات در کانون‌هایی مشخص رسیدگی شود، گزارش دهد.

جرالدین برن نیسون، سفیر ایرلند در سازمان ملل گفت: دیگر برای اینکه مهمترین نهاد مرتبط با امنیت در سازمان ملل به سراغ این موضوع برود، خیلی تاخیر ایجاد شده است.

این شورا از سال ۲۰۰۷ گاها به بحث در مورد پیامدهای امنیتی تغییرات آب و هوایی پرداخته است و نهاد کلی‌تر مجمع عمومی هم در سال ۲۰۰۹ اعلام کرد “شدیدا نگران” این مساله است. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل نیز زنگ خطرهایی را به صدا درآورد و چند روز پیش به شورای امنیت گفت که تاثیرات تغییرات آب و هوایی “تعارضات را پیچیده‌تر می سازد و شکنندگی وضعیت را تشدید می‌کند.”

این شورا پیشتر با تصویب قطعنامه‌هایی به اثرات بی‌ثبات‌کننده گرمایش آب و هوایی در مکان هایی خاص مانند کشورهای مختلف آفریقایی و عراق اشاره داشته اما قطعنامه روز دوشنبه اولین قطعنامه‌ای بود که به خطرات امنیتی مرتبط با مساله آب و هوا به عنوان یک موضوع مستقل اختصاص داشت.

در این قطعنامه پیشنهادی عنوان شده است: طوفان‌های قوی‌تر، بالا آمدن سطح آب دریاها، سیل‌ها و خشکسالی‌های مکرر و سایر اثرات گرمایش می‌تواند به تنش‌ها و درگیری‌های اجتماعی دامن بزند و به طور بالقوه “خطری کلیدی را متوجه صلح، امنیت و ثبات بین‌المللی کند.”

حدود ۱۱۳ کشور از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل از جمله ۱۲ عضو از ۱۵ عضو شورای امنیت از این قطعنامه حمایت کردند اما هند و روسیه که دارای حق وتو است، به این قطعنامه رای منفی دادند و چین نیز به آن رای ممتنع داد.

فرستادگان این کشورها گفتند که رسیدگی به این موضوع باید به گروه‌های فراگیرتر سازمان ملل، مانند کنوانسیون چارچوبی تغییرات آب و هوا محول شود. مخالفان گفتند که افزودن مساله تغییرات آب و هوایی به حوزه اختیارات شورای امنیت تنها باعث تعمیق اختلافات جهانی که در مذاکرات آب و هوایی ماه گذشته میلادی در گلاسکوی اسکاتلند برجسته شدند، می‌شود.

واسیلی نبنزیا، سفیر روسیه شکایت کرد که قطعنامه پیشنهادی روز دوشنبه “یک موضوع علمی و اقتصادی را به یک مساله سیاست‌زده” تبدیل کرد، توجه شورا را از آنچه او “منشاءهای واقعی تعارض و درگیری در قسمت‌های مختلف” خواند، منحرف می‌کند و “به شورا بهانه‌ای برای این که عملا در امور هر کشور روی زمین مداخله کند، می‌دهد.”

او بیان کرد: این رویکرد مثل یک بمب ساعتی خواهد بود.

هند و چین ایده مرتبط کردن درگیری‌ها به آب و هوا را مورد سوال قرار داده و پیش‌بینی کردند که اگر شورای امنیت – به عنوان یک نهاد با قابلیت اعمال تحریم و اعزام نیروهای صلحبان – شروع به مداخله بیشتر در این حوزه کند، برای تعهدات اجلاس گلاسکو مشکل ایجاد کند.

ژانگ جون، سفیر چین هم گفت: آنچه که لازم است شورای امنیت انجام دهد یک نمایش سیاسی نیست.

حامیان این قطعنامه آن را اقدامی معقول و متوسط برای رسیدگی به یک موضوع مهم موجودیتی دانستند.

برن نیسون گفت: امروز فرصتی برای شورا بود تا برای اولین بار واقعیت جهانی را که ما در آن زندگی می‌کنیم و افزایش ناامنی و بی‌ثباتی در اثر تغییرات آب و هوایی را به رسمیت بشناسد در عوض ما فرصت اقدام را از دست داده‌ایم  و به واقعیت‌های جهانی که در آن زندگی می‌کنیم بی‌اعتنایی کردیم.

موافقان قطعنامه فوق متعهد شدند که همچنان توجه شورای امنیت به خطرات مربوط به آب و هوا را حفظ کنند. عبدو آباری، سفیر نیجر هم تاکید کرد: قدرت وتو می‌تواند مانع تصویب یک متن شود، اما نمی‌تواند واقعیت ما را پنهان کند.

انتهای پیام