مبارزه با ظلم سیره عملی زندگی امام موسی کاظم (ع)

حجت‌الاسلام عمران حسینی‌نسب در گفت‌وگو با ایسنا، با تسلیت شهادت حضرت امام کاظم (ع) با اشاره به قرارگیری دوران امامت این امام شیعیان در دوران خلفای عباسی، اظهار کرد: ظلم در این دوران بیداد می‌کرد تا جایی که خلفای عباسی در ظلم و استبداد، گوی سبقت را از هم می‌ربودند.

وی با بیان اینکه در بین خلفای عباسی، هارون‌الرشید شخصیتی مرموز و متناقض داشت، تصریح کرد: این خلیفه عباسی، ظلم و عدل، رحم و خشونت و ایمان و کفر را در خود جمع کرده و تظاهر به دین‌داری و دین‌دوستی در بین مردم زمان خود می‌کرد.

امام‌جمعه سلطانیه با تاکید بر اینکه امام موسی کاظم (ع) نیز در برابر ظلم هارون ساکت ننشست تا جایی که همین امر سبب کینه آن‌ها شد، عنوان کرد: نفی مشروعیت آن‌ها و توجیه شیعیان به همکاری نکردن با آنان و نفوذ در حاکمیت عباسی برای کاهش فشار سیاسی، امنیتی و اقتصادی شیعیان و علویون از اقدامات امام هفتم در مقابله با خلفای جورِ عباسی بود.

حسینی‌نسب یادآور شد: امام موسی کاظم (ع) در دوران امامت خود با رعایت تقیه تلاش کردند تا شیعیان را رهبری و اداره کنند ولی در این مسیر بسیار شکنجه شدند و سال‌های بسیاری از عمر ایشان در زندان‌های مخوف عباسیان سپری شد.

وی با تاکید بر اینکه سراسر زندگی امام هفتم شیعیان‌ می‌تواند سرمشق خوبی برای زندگی امروز جوانان باشد، خاطرنشان کرد: امام موسی بن جعفر (ع) به دلیل حلم و بردباری در برابر تجاوزکاران و فرونشاندن غیظ و خشم خویش به «کاظم» ملقب بودند و به خاطر لیاقت و شایستگی، ایشان به «عبد صالح» معروف بودند.

به گزارش ایسنا، حضرت موسی‌بن‌جعفر (ع) مشهور به امام موسی کاظم (ع) امام هفتم شیعیان در بیستم ماه ذی‌الحجه سال ۱۲۸ هجری‌قمری، در قریه ابوا (میان مکه و مدینه) دیده به دنیا گشود. پدر بزرگوارشان امام جعفر صادق (ع)، امام ششم شیعیان و مادر مهربان مکرمه‌شان، حمیده بربریه یا حمیده پاک بوده است.

مناظرات و گفت‌وگوهایی از امام کاظم (ع) با برخی از خلفای عباسی، دانشمندان یهودی و مسیحی، ابوحنیفه و دیگران گزارش شده است. باقر شریف قرشی هشت گفت‌وگو از امام کاظم (ع)، تحت عنوان مناظرات آن حضرت گرد آورده است.

امام کاظم (ع) با مهدی عباسی مناظره‌هایی درباره فدک و نیز حرمت خمر در قرآن انجام داده است. با هارون عباسی نیز مناظراتی داشته است. گفت‌وگوهای موسی‌بن‌جعفر (ع) با عالمان ادیان دیگر نیز معمولاً در پاسخ به پرسش‌های آنان صورت گرفته که در پایان به گرویدن آنان به اسلام انجامیده است.

رفتارهای سیاسی امام موسی کاظم (ع)، دورانی که این امام همام در آن زندگی می‌کرد، مصادف با نخستین مرحله استبداد و ستمگری حکام عباسی بود. این اعمال فشار از زمان امام صادق (ع) آغاز شد و تا زمان امام رضا (ع) که هم‌دوره خلافت مأمون بود با شدت هر چه تمام‌تر ادامه یافت؛ مردم در زمان مأمون اندکی احساس امنیت سیاسی کردند ولی دیری نپایید که دستگاه خلافت بدرفتاری و اعمال فشار بر مردم را دوباره از سر گرفت.

عصر امام کاظم (ع) دوران بسیار سختی برای شیعیان بود تا جایی که امامان شیعه همگی بر لزوم رعایت تقیه پافشاری کرده و می‌کوشیدند تا تشکل شیعه و رهبری آن‌ها را به طور پنهانی اداره کنند، طبعاً این وضعیت سبب می‌شد تا تاریخ نتواند از حرکات سیاسی آن‌ها ارزشیابی دقیقی به عمل آورد.

درباره زمان و مکان شهادت امام کاظم (ع) نظرات دیگری هم وجود دارد. پس از آن‌که امام موسی بن جعفر (ع) به شهادت رسید، به دستور سِندی بن شاهک پیکر او را روی پل بغداد قرار دادند و اعلام کردند که موسی بن جعفر به مرگ طبیعی از دنیا رفته است.

انتهای پیام

منبع:ایسنا