باتری‌های سیلیکونی (یا دقیق‌تر بگیم، سیلیکون-کربنی) چند ماهیه که تو تقریبا همه گوشی‌های پرچمدار چینی پیدا شدن. این تکنولوژی جدید باعث شده چگالی‌شون (یعنی ظرفیت‌شون نسبت به حجم‌شون) خیلی بیشتر از باتری‌های لیتیوم-یونی معمولی باشه. این یعنی الان یه جور رقابت شدید راه افتاده که هرچی می‌تونن میلی‌آمپر ساعت (mAh) بیشتری توی باتری جا بدن، بدون اینکه گوشی‌ها خیلی کلفت (یا ضخیم) بشن.
طبق یه شایعه جدید از چین، این قضیه تو کل امسال هم ادامه پیدا می‌کنه. و، آخرای امسال، وقتی شرکت‌های چینی نسل بعدی پرچمداراشون رو بدن بیرون – اونایی که چیپست‌های مدیاتک دایمنسیتی ۹۵۰۰ و کوالکام اسنپدراگون ۸ الیت ۲ (که به زودی میان) رو دارن – ظرفیت پایه (یا حداقل ظرفیت) باتری برای یه گوشی خیلی خفن (یا پرچمدار رده بالا) می‌رسه به ۷۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت.
این ۱۰۰۰ میلی‌آмپر ساعت بیشتر از پایه پارساله که حدود ۶۰۰۰ میلی‌آмپر ساعت بود، و خب معلومه که خبر خیلی خوبیه. تازه، بعضی پرچمدارها واقعا تا ۷۵۰۰ میلی‌آмپر ساعت هم میرن، در حالی که میان‌رده‌ها حتی به ۸۰۰۰ میلی‌آмپر ساعت هم می‌رسن – تازه، آنر (Honor) ممکنه همین کمتر از یه هفته دیگه یه گوشی با همچین باتری غولی معرفی کنه.
به هر حال، برگردیم سر همون پرچمدارهای چینی آخر سال: انتظار میره همه‌شون بتونن با اون باتری‌های ۷۰۰۰ تا ۷۵۰۰ میلی‌آмپر ساعتی، شارژ سیمی ۱۰۰ وات رو پشتیبانی کنن، و همینطور شارژ بی‌سیم ۵۰ تا ۸۰ وات. همه اینا یعنی همون انقلاب تو عمر باتری (یا دوام شارژ) که همه‌مون منتظرش بودیم، و اینجوری عمر باتری دیگه پتانسیل اینو داره که برای همه، حتی اونایی که خیلی از گوشی کار می‌کشن (یا کاربرای خیلی پرمصرف)، یه مشکل نباشه (یا دغدغه نباشه).
البته، این به شرطیه که گوشی پرچمدار یا میان‌رده چینی بخرید. انگار سامسونگ، اپل و گوگل فعلاً کلاً از قطار باتری‌های سیلیکونی جا موندن (یا از این قافله عقب موندن).
منبع: gsmarena